It's me

ภาพถ่ายของฉัน
RedAngel
Bangkok, Bangkok, Thailand
Low profile, High profit.
ดูโปรไฟล์ทั้งหมดของฉัน

Visitor

My Time

Skinny models don't necessarily sell more products

เขียนโดย RedAngel ที่ 03:45

25.11.51

Advertising that uses super-thin models does not make women more likely to buy products than ads featuring women who are of a more healthy weight, according to research by an Australian academic.
Do skinny models sell more products? **Vote** and have your say in our poll.
Phillippa Diedrichs, of the University of Queensland, created a series of ads

The Sydney Morning Herald reports that when Diedrichs showed the ads to 400 young people, she found no difference in the likelihood of respondents buying the advertised products depending on whether they had seen the skinnier ad or the one showing the bigger woman.

She did report, however, that women aged between 18 and 25 felt better about their own body image if they had viewed the images of the larger models than those shown the thinner women.
She told the SMH: "For anything to change, research has to be convincing not just to government and health researchers but also to people in advertising who actually make the decisions. Often people make the argument that thinness sells, and that's why they use [slim models]."

Unilever brand Dove has also made a big deal of its campaign using "real women" and highlighting how much imagery in advertising is manipulated.

The company has subsequently been criticised for using more traditional imagery to promote other brands, such as Lynx/Axe deodorant, which feature a succession of skinny models.
There have been concerted campaigns to cut back on the use of ultra-thin "size zero" models, with fashion weeks in Madrid and Milan attempting to ensure that all the models appearing on the catwalk are of a weight that is deemed healthy by the Body Mass Index measure.
However, fashion editors maintain that they must use thin models because clothing companies supply samples in small sizes.

หมดยุคของนางแบบเอวบาง ศึกษาพบนางแบบผอมไม่ชวนซื้อของ

นักจิตวิทยาฟิลิปปา ไดดริชส์ หัวหน้าคณะเปิดเผยผลการศึกษาแสดงว่า ภาพของนางแบบที่ผอมบาง ไม่อาจไปกระตุ้นให้สาวรุ่น คิดที่จะซื้อได้เลย และยิ่งกับสาวที่เป็นผู้ใหญ่ส่วนใหญ่แล้ว กลับไม่ชอบใจเอาด้วยซ้ำตรงกันข้าม ภาพของนางแบบที่มีน้ำมีนวล กลับให้ผลดีมากกว่า

เขากับคณะได้ทดลอง โดยสร้างภาพโฆษณาสินค้าชุดชั้นใน แชมพูและชุดไปงานเลี้ยงของสตรี โดยใช้นางแบบเอวบางร่างน้อยขนาดไซส์ 8 หนึ่งชุด และนางแบบขนาดไซส์ 12 อีกหนึ่งชุด เอาไปให้สาวรุ่นจำนวน 400 คนดู ปรากฏว่าคนเหล่านั้นไม่ได้แสดงความสนใจว่าจะซื้อหาเลย ครั้นพอเอามาให้สาวรุ่นโต วัยระหว่าง 18-25 ปีให้ดูบ้าง เมื่อเห็นชุดที่ใช้นางแบบที่รูปร่างขนาดใหญ่ขึ้นหน่อย ค่อยเกิดความสนใจขึ้นมาบ้าง.

Bug-Sized Spies

เขียนโดย RedAngel ที่ 03:12



If only we could be a fly on the wall when our enemies are plotting to attack us. Better yet, what if that fly could record voices, transmit video and even fire tiny weapons?

That kind of James Bond-style fantasy is actually on the drawing board. U.S. military engineers are trying to design flying robots disguised as insects that could one day spy on enemies and conduct dangerous missions without risking lives.

"The way we envision it is, there would be a bunch of these sent out in a swarm," said Greg Parker, who helps lead the research project at Wright-Patterson Air Force Base in Dayton. "If we know there's a possibility of bad guys in a certain building, how do we find out? We think this would fill that void."

In essence, the research seeks to miniaturize the Unmanned Aerial Vehicle drones used in Iraq and Afghanistan for surveillance and reconnaissance.

The next generation of drones, called Micro Aerial Vehicles, or MAVs, could be as tiny as bumblebees and capable of flying undetected into buildings, where they could photograph, record, and even attack insurgents and terrorists.

By identifying and assaulting adversaries more precisely, the robots would also help reduce or avoid civilian casualties, the military says.

Parker and his colleagues plan to start by developing a bird-sized robot as soon as 2015, followed by the insect-sized models by 2030.
The vehicles could be useful on battlefields where the biggest challenge is collecting reliable intelligence about enemies.

"If we could get inside the buildings and inside the rooms where their activities are unfolding, we would be able to get the kind of intelligence we need to shut them down," said Loren Thompson, a defense analyst with the Lexington Institute in Arlington, Va.

Philip Coyle, senior adviser with the Center for Defense Information in Washington D.C., said a major hurdle would be enabling the vehicles to carry the weight of cameras and microphones.
"If you make the robot so small that it's like a bumblebee and then you ask the bumblebee to carry a video camera and everything else, it may not be able to get off the ground," Coyle said.
Parker envisions the bird-sized vehicles as being able to spy on adversaries by flying into cities and perching on building ledges or power lines. The vehicles would have flappable wings as a disguise but use a separate propulsion system to fly.

"We think the flapping is more so people don't notice it," he said. "They think it's a bird."
Unlike the bird-sized vehicles, the insect-sized ones would actually use flappable wings to fly, Parker said.

He said engineers want to build a vehicle with a 1-inch wingspan, possibly made of an elastic material. The vehicle would have sensors to help avoid slamming into buildings or other objects.
Existing airborne robots are flown by a ground-based pilot, but the smaller versions would fly independently, relying on preprogrammed instructions.

Parker said the tiny vehicles should also be able to withstand bumps.
"If you look at insects, they can bounce off of walls and keep flying," he said. "You can't do that with a big airplane, but I don't see any reason we can't do that with a small one."
An Air Force video describing the vehicles said they could possibly carry chemicals or explosives for use in attacks.

Once prototypes are developed, they will be flight-tested in a new building at Wright-Patterson dubbed the "micro aviary" for Micro Air Vehicle Integration Application Research Institute.
"This type of technology is really the wave of the future," Thompson said. "More and more military research is going into things that are small, that are precise and that are extremely focused on particular types of missions or activities."

สร้างฝูงแมลงหุ่นยนต์ ปล่อยบินยกโขยงรุมโจมตีข้าศึกในตึก

ทหารช่างสหรัฐฯ กำลังคิดออกแบบหุ่นยนต์รูปแมลง ที่ปล่อยให้บินไปสืบความลับศัตรู และปฏิบัติการเสี่ยงอันตราย โดยไม่ต้องเอาชีวิตของทหารไปเสี่ยงภัยได้
ผู้มีส่วนร่วมในโครงการ นายเกรก ปาร์เกอร์ เปิดเผยว่า “เรามองเห็นว่า จะประดิษฐ์มันขึ้น และปล่อยมันออกไปเป็นฝูงขึ้นได้ในวันหน้า” และเสริมว่า “อย่างเช่น เรารู้ว่ามีผู้ร้ายอยู่ในอาคารหลังหนึ่ง เราจะหาได้อย่างไร เราคิดว่าจะทำได้ด้วยวิธีนี้”

ในทางปฏิบัติแล้ว นักวิจัยคิดจะพยายามย่อขนาดเป้าบินไร้พลขับ ที่ใช้อยู่ในอิรักและ อัฟกานิสถาน ในการบินตรวจตราและตรวจการณ์ ให้มีขนาดเล็กจิ๋ว อย่างเช่นเป้าบินรุ่นใหม่อาจจะมีขนาดโตเท่ากับแมลงภู่ สามารถบินเข้าไปในอาคารโดยไม่มีใครจับได้ ให้ไปถ่ายภาพ บันทึกเสียง และ แม้แต่เข้าโจมตีผู้ก่อการร้าย
นายปาร์เกอร์กับทีมของเขาซึ่งปฏิบัติงานอยู่ที่ฐานทัพอากาศไรท์ แพทเตอร์สัน ที่เมืองเดย์ตัน ตั้งเป้าไว้ว่าจะพัฒนายานหุ่นยนต์บินขนาดเท่ากับนก ให้เสร็จในปี พ.ศ. 2558 และพัฒนาให้ เล็กลงโตเท่าแมลง ให้ได้ภายในปี พ.ศ. 2573.

When You Look at a Face, You Look Nose First

เขียนโดย RedAngel ที่ 08:48

2.11.51

While general wisdom says that you look at the eyes first in order to recognize a face, UC San Diego computer scientists now report that you look at the nose first.

The nose may be the where the information about the face is balanced in all directions, or the optimal viewing position for face recognition, the researchers from UC San Diego's Jacobs School of Engineering propose in a paper recently published in the journal Psychological Science.

The researchers showed that people first look just to the left of the center of the nose and then to the center of the nose when trying to determine if a face is one they have seen recently. These two visual "fixations" near the center of the nose are all you need in order to determine if a face is one that you have seen just a few minutes before. Looking at a third spot on the face does not improve face recognition, the cognitive scientists found.

Understanding how the human brain recognizes faces may help cognitive scientists create more realistic models of the brain—models that could be used as tools to train or otherwise assist people with brain lesions or cognitive challenges, explained Janet Hsiao, the first author on the Psychological Science paper and a postdoctoral researcher in the computer science department at UC San Diego.

"The nice thing about models like neural nets is that—unlike computer programs—you can lesion them and they still run, which means you can test them in ways you could never test a human brain," said Garrison Cottrell an author on the paper and a computer science professor at UC San Diego's Jacobs School of Engineering.

"Understanding how the brain works is the greatest mystery facing us in this century and that is just what we are trying to do," said Cottrell, who directs the NSF-funded Temporal Dynamics of Learning Center (TDLC) at UC San Diego.

In the experiments reported in Psychological Science, subjects were shown images of faces they had seen a few minutes prior and images of faces they had never seen. The subjects had to decide in a very short time whether they recognized each face or not. Meanwhile, the researchers used eye tracking technology to monitor where on each face the subjects looked—and how long their eyes stayed at each location.

In particular, the researchers employed an innovative eye tracking approach that allowed them to control how many different places on the face subjects could "fix" their eyes before the image disappeared.

When subjects were allowed to fix their eyes on two different face locations, they performed better on face recognition tasks than when they were given the same amount of time but could only look at one spot on the face. Allowing a third for fourth fixation did not improve performance on face recognition tasks.

In the paper, the authors suggest that "...the second fixation has functional significance: to obtain more information from a different location.

" Cottrell expanded on the idea. "The location of the second fixation, like the first, was almost always near the center of the nose. This means you are just shifting the face you are looking at on your retina a bit. This shift changes which neurons are firing in your retina and therefore changes the neurons in the cortex that the visual pattern goes to.

" Psychological Science paper: "Two Fixations Suffice in Face Recognition," by Janet Hui-wen Hsiao and Garrison Cottrell, Department of Computer Science and Engineering, University of California, San Diego.

http://www.cse.ucsd.edu/~jhsiao/publications/Hsiao-Cottrell-Psych-Science-2008.pdf


คบคนให้ดูตรงที่จมูก จะจำได้ว่าเป็นคนเคยรู้จักกันหรือไม่

นักจิตวิทยาอเมริกันได้ตำรามาว่า คนเราจะมองดูคนหนึ่งคนใดว่า เคยรู้จักหรือไม่ โดยจะดูหน้าบริเวณแถวๆจมูกของผู้นั้น

นักจิตวิทยาเจเนต ฮุยเวน เซียว และแกร์ริสัน คอตเทรลล์ แห่งศูนย์การเรียนรู้มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย กล่าวสรุปว่า ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะจมูกคนเราอาจมีฐานะ “เป็นศูนย์กลางของข้อมูล” เป็นศูนย์ของข้อมูลที่อยู่โดยรอบทุกทิศทุกทาง ในการที่จะจำหน้าคนได้

ทั้งคู่ได้ศึกษาโดยใช้เครื่องจับและบันทึกการเคลื่อนไหวของลูกตา เมื่อเวลาให้คนจับตาดูใบหน้าของอาสาสมัคร

นักวิจัยทั้ง 2 ได้รายงานผลการศึกษาในวารสารวิชาการ “จิตวิทยาศาสตร์” ว่า คนเราจะจับตาดู 2 แห่งแรกบนใบหน้าคน อยู่แถวๆจมูก โดยแห่งแรกจะอยู่เหนือขึ้นไปทางข้างจมูกด้านซ้ายเล็กน้อย ซึ่งเคยมีการศึกษาเมื่อก่อนหน้านี้ ส่อว่าเรามักจะจับดูที่ตาคนอื่นก่อน แต่ในการศึกษาครั้งใหม่นี้ ส่อว่าจะยังไม่เป็นเช่นนั้น จนกว่าจะจับตาดูแห่งที่ 3 มาแล้ว ถึงจะมองดูที่ตา.